ΔΟΚΙΜΟΣ Η ΦΑΝΤΑΡΟΣ? ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ…

Εγώ παιδιά από προσωπική εμπειρία αποφάσισα να πάω δόκιμος και θα εξηγήσω γιατί.

Καταρχήν να πω ότι ο στρατός έχει ανάγκη από δόκιμους για να μπαλώσουν κάποιες θέσεις - τρύπες και να χώσουν γενικά κόσμο. Θα συμφωνήσω με αυτούς που ισχυρίζονται ότι δόκιμος μπορεί να πάει οποιοσδήποτε και οι περισσότεροι έχουν την ένδειξη ΥΕΑ στο χαρτί τους είτε έχουν πτυχίο, είτε όχι.

Εγώ επειδή έχω τρία πτυχία σκέφτηκα να πάω δόκιμος επειδή η γνώμη μου θα μετρούσε και θα είχα κάποια αναγνώριση, από την άποψη ότι δεν θα μου φέρονταν όπως στους φαντάρους. Κάποιοι λόγω σπουδών τους θέλουν να μετράει η γνώμη τους και να μην τους μεταχειρίζονται σαν σκουπίδια. Εκεί μπορείς να έχεις γνώμη, δεν θα σε ακούσουν όλοι φυσικά, αλλά κάποιος θα σας ακούσει και μετά αυτό μεταδίδεται προς τα μέσα… σημειώνω ότι αυτό ήταν το σκεπτικό μου και πήγα δόκιμος!!!

Η πρώτη τη μου μετάθεση ήταν στη Ρόδο. Δεν το συζητώ έκανα ζωή χαρισάμενη!! Δυστυχώς στη μονάδα που πήγα αρκετοί μόνιμοι ήταν πειραγμένοι και κάποιοι με το που έβλεπαν δόκιμο τους ερχόταν νταμπλάς!!! Με το καλημέρα, είχα ως απάντηση από τον διοικητή της πυροβολαρχίας μου , είσαι βλάκας, ηλίθιος, θα σε τεντώσω… και τέτοια. Κάποιοι που το έβλεπαν αυτό , με συμβούλεψαν κάποια πράγματα και τους ευχαριστώ για αυτό και εξαιτίας τους πέρασα καταπληκτικά!!!

Το σχέδιο που έπρεπε να εφαρμόσω για την συγκεκριμένη μονάδα ήταν το Σχέδιο ΆΖΑΧ. Δηλαδή να γίνω όσο το δυνατόν Αόρατος ή απεχθής (αυτό διακριτικά). Έπρεπε να βρω ένα τρόπο να μην γίνεται αισθητή η παρουσία μου και σε κάποιους να είμαι αντιπαθής… Και αυτό έκανα.

Το να γίνω αόρατος το κατάφερα με το να μην μιλάω πολύ, με το να δηλώνω ότι δεν μπορώ να φέρω εις πέρας κάποιες δουλείες και γενικά να μην είμαι γνώστης των πραγμάτων…

Το να γίνω αντιπαθής το κατάφερα με το να κάνω λάθη και να εκθέτω αυτούς που με αντιπαθούσαν! Τόσο απλά.

Τι κατάφερα; Κάποιοι νόμιζαν ότι δεν ανήκω στην μονάδα που υπηρετούσα (απίστευτο?) και κάποιοι άλλοι λόγω αντιπάθειας δεν ήθελαν να με βλέπουν στην μονάδα και με έστελναν έξω για δουλειές. Αν ο οδηγός της Καναδέζας είναι προχωρημένος τότε έξω κάνετε πολλέεεεεεες δουλειές, γκομενοδουλείες κλπ κλπ. Δεν αισθάνομαι καθόλου τύψεις που δεν προσέφερα τίποτα στην μονάδα και την δυσκόλεψα. Κι αυτοί έκαναν το ίδιο. Μόνο ο διοικητής με υποστήριζε κάποιες φορές γιατί γνώριζε την κατάσταση (να είναι καλά εκεί που είναι) και τα βρισίδια δεν τα έριχνε σε μένα αλλά εκεί που έπρεπε. Ήταν σαν να έβριζα εγώ…από μέσα μου…

Με τους φοιτητές πέρασα τέλεια. Μέχρι και στο πανεπιστήμιο ήμουν βοηθός καθηγητή ( μην το ψάχνετε). Από το πρωί μέχρι το μεσημέρι ήμουν έξω και από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ το ίδιο (απλά έπαιρνα το αμάξι από την μονάδα και το πήγαινα σπίτι, άλλαζα και ξαναέβγαινα! χιχι Οι μόνες μέρες που ήμουν μέσα ήταν οι υπηρεσίες και οι ασκήσεις. Θα μπορούσα να πω πολλά για τη ρόδο αλλά αυτά δεν γράφονται…

Στο λούφα και παραλλαγή έπρεπε να έχω πρωταγωνιστικό ρόλο!

Η επόμενη μετάθεση (μου άρεσε να αλλάζω μέρη) ήταν στην Θήβα. Εκεί τα πράγματα ήταν αλλιώς. Εκεί μπήκα στη στρατολογία και δεν βγήκα ποτέ από εκεί. Ο στρατολόγος και τα άλλα παιδιά που ήταν εκεί (να είναι καλά, είναι πολύ μπροστά και μου λείπει η παρέα τους) ήταν πολύ ξηγημένα! Εκεί πλέον η αρχική μου σκέψη που έκανα στην αρχή και το κίνητρο που πήγα δόκιμος βγήκαν αληθινά! Η άποψή μου μετρούσε και μάλιστα αρκετά. Ο ταξίαρχος, ότι του ζητούσα δεν δίστασε ποτέ να με βοηθήσει. Αναγνώρισε ο έργο μου και με περιποιήθηκε ανάλογα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ…Εκεί κάποιοι με πλήρωναν για αυτό που έκανα πέρα από τα χρήματα του στρατού! Με σέβονταν και ήταν ακριβώς αυτό που είχα φανταστεί.

Ο καιρός πέρασε και ξέχασα ότι κάποτε ήρθε η μέρα να απολυθώ. Τους είπα μάλιστα ότι στην επόμενη κατάταξη αν είμαι άνεργος θα έμπαινα μέσα για να τους βοηθήσω και το εννοούσα αυτό που είπα!

Είναι όντως μερικοί μήνες παραπάνω αλλά δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός.! Η καλή παρέα μέσα κι έξω με ταξίδεψε…

Επίσης πολλοί λένε ότι τους χώνουν τους δόκιμους σε υπηρεσίες Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και αργίες γενικότερα. Έχω να πω το εξής: ότι καμία υπηρεσία δεν έκανα τέτοιες μέρες (ήμουν στο CASINO της Ρόδου και έπαιζα την τύχη μου). ¨Όντως σε χώνουν τέτοιες μέρες για υπηρεσία αλλά με λίγη τρέλα την αποφεύγεις και είσαι αρχηγός!!!

Κάποιοι άλλοι λένε ότι είναι κοροΐδα και τους χρεώνουν αποθήκες, υλικά και δεν συμμαζεύεται. Εγώ δεν χρεώθηκα τίποτα γιατί εφάρμοσα την τεχνική που σας είπα πιο πάνω. Όχι μόνο δεν μου χρέωσαν το παραμικρό αλλά φοβόταν να μου το χρεώσουν. Μάλιστα από κάποιες αποθήκες λείπουν πράγματα και θέλουν να τα φορτώσουν σε δόκιμο και να τα πληρώνει από την τσέπη του φυσικά. Εκεί θέλει προσοχή και σωστή καταμέτρηση γιατί , εντάξει κάποιος σε κάποια μονάδα ίσως να μην μπορεί να το αποφύγει αυτό και να πρέπει να χρεωθεί. Σε αυτή την περίπτωση καταγράψτε την καταμέτρηση!!!!(δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο).

Οι φαντάροι δεν σε έχουν γραμμένο όπως ακούω από κάποιους. είσαι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ φαντάρου και διοίκησης και υπάρχει αρκετή επικοινωνία με τους φαντάρους. Εγώ δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με τα παιδιά. Πολλές φορές και κυρίως σε εκπαίδευση για ΛΥΒ τα παιδιά ήταν φοβερά!!! Με βοήθησαν σε κάποιες δύσκολες στιγμές και αν δεν την έχεις δει εξουσία θα κάνουν ότι τους ζητήσεις!

Τέλος οι φυλακές των δοκίμων είναι υπηρετήσιμες!! Αυτό που θα πω σε μένα ισχύει. Έφαγα 40 μέρες φυλακή (κι αυτές από βλακεία δική μου) αλλά με ψάρωσαν!!! Δεν ήταν γραμμένες πουθενά! Είναι δύσκολο να βάλει κάποιος φυλακή σε δόκιμο.

Βέβαια θα ήθελα να σημειώσω ότι παίζει σημαντικό ρόλο και η μονάδα που βρίσκεσαι, Ο διοικητής της κλπ.

Δεν ξέρω ίσως να είμαι από τους μόνους που θέλω να ξαναεπιστρέψω στο στρατό. Θυμάμαι μια φράση που είπε μια μέρα στην αναφορά ο Διοικητής μου από τη Ρόδο: "εσείς που έχετε πτυχίο, είπε, μην νομίζεται ότι εκεί έξω είναι καλύτερα τα πράγματα επαγγελματικά, σίγουρα κάποιοι από εσάς θα λησμονήσετε τις ημέρες στο στρατό που παρόλη την βλακεία και αναρχία που υπάρχει, έχετε το κεφάλι σας ήσυχο!" Είχε δίκιο. Στην δουλειά που είμαι τώρα ούτε εξέλιξη υπάρχει ούτε και χρήματα πολλά. Θα πήγαινα μόνιμος αλλά έχω προσωπικούς λόγους που δεν μπορώ να πάω. Περιμένω πως και πώς να με καλέσουν για άσκηση μετά από 5 έτη!!

Αυτά. Τώρα η απόφαση είναι δική σας! Εγώ σας έγραψα αυτά που βίωσα και όλα τα άλλα είναι ράδιο αρβύλα…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ Δ Ε Α

Ο κανονισμός λέει ότι οι ΔΕΑ πληρώνονται το 60% του Μόνιμου Ανθυπολοχαγού και οι Έφεδροι Ανθυπολοχαγοί το 80% του Μόνιμου.

Αν τα υπολογίσεις είναι όντως 60% από τα 796 Ε = 478,28 Ε

Πάνω σε αυτά πρόσθεσε:

1) 130-140 Ε περίπου όταν είσαι σε παραμεθόριο κάθε μήνα.

2) 60-90 Ε περίπου κάθε τρίμηνο (τρίμηνα οδοιπορικά) (γιατί τα δίνουν αυτά δεν ξέρω...)

3) 13,5 Ε για κάθε υπηρεσία την Κυριακή ή αργία (1-2 το μήνα το πολύ...)

4) 240 Ε στο τέλος κάθε χρόνου (πρέπει να είναι κάτι επιστρεφόμενες κρατήσεις... ελπίζω να τα πάρω ξανά φέτος στο τέλος 2004 λόγω του ότι θα υπηρετώ μέχρι τον Ιούλιο)

5) κάτι παραπάνω από ένα μισθό δώρο Χριστουγέννων ~500 Ε στις 12 Δεκεμβρίου κάθε έτους

6) Κάτι παραπάνω από μισό μισθό δώρο Πάσχα ~257 Ε, 10 μέρες πριν το Πάσχα

7) Επιπλέον πληρώνεσαι όταν διανυκτερεύεις έξω σε ασκήσεις , πχ σχοινάκια ή όταν είσαι για εκπαίδευση σε σχολεία. Αυτά είναι πολύ σχετικά.... δεν μπορείς να υπολογίσεις, απλά παίρνεις ότι εγκριθεί. (Εγώ έχω πάρει 17 Ε για 10 μέρες σχοινάκια και 250 Ε για 2βδομάδες εκπαίδευση σε εξομοιωτή βολής αρμάτων και 5 μέρες έπειτα βολές)

Λοιπόν, εγώ χοντρικά το 2005 στην παραμεθόριο έπαιρνα 700 με 730 € το μήνα και στην μη παραμεθόριο έπαιρνα γύρω στα 500 παρά κάτι €. Στην παραμεθόριο είναι καλά ιδίως αν κάποιος δηλώσει μονιμότητα στην παραμεθόριο. τα πάγια έξοδα ήταν 200 το μήνα (σπίτι, ρεύμα, νερό κλπ) και δεν χρειάστηκε να εναχλήσω τους γονείς μου οικονομικά!!