Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Το παράδοξο με τα μόρια των προκηρύξεων !


Σε όλες τις προκηρύξεις ο άνεργος προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι έχει μια ελπίδα να καταλάβει μια θέση στο δημόσιο. Ο γνωστός πίνακας λοιπόν που υπολογίζονται τα μόρια έχει ως εξής:

Για το πτυχίο που απαιτείται για την αναφερόμενη θέση, τα μόρια είναι βαθμός πτυχίου επί 100. κι από τον πρώτο κιόλας υπολογισμό αρχίζουν οι απορίες, ποιοι τίτλοι είναι αποδεκτοί για αυτό το κομμάτι των τυπικών προσόντων.. Εκτός λοιπόν από το πτυχίο που έχει ο υποψήφιος από ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο (να αναφέρω μερικά: Αριστοτέλειο, Μακεδονίας, ΟΠΑ κλπ) γίνονται δεκτοί και τίτλοι που έχουν αποκτηθεί στην αλλοδαπή αναγνωρισμένοι φυσικά από το ΔΟΑΤΑΠ. Επίσης γίνονται δεκτοί τίτλοι ανοικτού πανεπιστημίου.

Εδώ εγώ προσωπικά διαφωνώ, όχι με το αν πρέπει να γίνονται ή όχι δεκτοί αυτοί οι τίτλοι , αλλά με το σύνολο το μορίων που πρέπει να δίνονται σε αυτούς του τίτλους! Για την μεν πρώτη περίπτωση του τίτλου που αποκτάται στο εξωτερικό από ένα «κάψε με» πανεπιστήμιο, κάπου στην Ευρώπη πιστεύω δεν πρέπει να δίνονται τα ίδια μόρια. Δε λέω σίγουρα υπάρχουν καλά πανεπιστήμια, πολύ καλύτερα από τα ελληνικά αλλά πολλά είναι και αυτά που «μοιράζουν» τίτλους και αναγνωρίζονται στην Ελλάδα.

Επίσης από τη στιγμή από άνοιξαν τα ανοικτά πανεπιστήμια οι πτυχιούχοι 5πλασιάστηκαν! Γιατί??? Ξέρετε τι διαδικασία για να μπει κάποιος σε μια σχολή ανοικτού πανεπιστημίου??? Είναι πάρα πολύ απλή. ΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ!!! Ούτε καν εξετάσεις!!! Μετά ακολουθείται η εξ αποστάσεως εκμάθηση και μετά έρχεται ο τίτλος που είναι ισότιμος με αυτόν του Ελληνικού Κλασικού Πανεπιστημίου. Θέλετε να με πείσετε ότι γίνεται δουλειά καλή στα ανοικτά πανεπιστήμια και ότι είναι ισότιμα με τα κλασικά πανεπιστήμια??? Είναι ίδια η δουλειά που γίνετε?? Είναι το ίδιο να είσαι σε ένα αμφιθέατρο και να παρακολουθείς σχεδόν κάθε μέρα με το να είσαι σε έναν υπολογιστή κάθε μήνα και μόνος σου να βρίσκεις τις λύσεις??? Εγώ δεν πείθομαι! Κι όμως τα μόρια είναι τα ίδια στις προκηρύξεις!!! Αν παρατηρήσετε στις προκηρύξεις με σειρά προτεραιότητας θα δείτε ότι οι μισοί υποψήφιοι έχουν 900 με 950 μόρια από το βαθμό πτυχίου που για να βγάλεις πχ ένα οικονομικό του Αριστοτέλειου σου βγαίνει το λάδι και με ένα 8 θεωρείσαι Θεός!!

Να συνεχίσω τώρα με το μεταπτυχιακό! Όταν είναι σχετικό με το αντικείμενο ο υποψήφιος παίρνει 150 μόρια. Επίσης όταν τελειώνει κάποιος ένα δημόσιο ΙΕΚ αποκτά και αυτός 150 μόρια. Δεν θέλω να γίνω κακός και να κατακρίνω τη δουλειά που γίνεται εκεί, αλλά είτε έκανες ένα καλό μεταπτυχιακό, είτε πήρες έναν τίτλο μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι το ίδιο!! Σας αρέσει?? Επίσης μαθαίνω ότι και μία βεβαίωση των 12 μηνών (24 μήνες είναι κανονικά μια ειδικότητα), αρκεί για να πάρεις τα 150 μόρια!!

Πιστεύω ότι αν κάποιος θέλει να δώσει νόημα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια πρέπει να τα αμείψει με τα μόρια που αξίζουν και όχι να βάζουμε όλα τα πανεπιστήμια στο ίδιο καζάνι!!

1 σχόλιο:

zaftheo είπε...

Σχετικά με τη δουλειά που γίνεται στο ΕΑΠ και συγκεκριμένα στην "Πληροφορική" θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ριζικώς με την κάθετη άποψή σας.

Όντας ήδη πτυχιούχος του Καποδιστριακού πανεπιστημίου και Διδάκτωρ, έχω να ομολογήσω (όντας πλέον και φοιτητής του ΕΑΠ και δη της Πληροφορικής) ότι το επίπεδο δυσκολίας και σπουδών του ΕΑΠ είναι παραδόξως εξαιρετικά ανώτερο από το Καποδιστριακό.

Τα ποσοστά επιτυχίας στις εξετάσεις είναι πολύ χαμηλότερα των άλλων ΑΕΙ ενώ το υλικό εκπαίδευσης είναι πολύ-πολύ ανώτερο.

Στο ΕΑΠ ελάχιστοι φοιτητές καταφέρνουν να αποφοιτήσουν σε εύλογο χρονικό διάστημα (μικρότερο των 8 ετών).

Επίσης οι φοιτητές του ΕΑΠ πραγματικά διαβάζουν όλη τη χρονιά (αυτοί που θέλουν να ανταποκριθούν στο πρόγραμμα σπουδών με επιτυχία) δίδοντας τουλάχιστον μια φορά τις 3 εβδομάδες αντίστοιχη εργασία στην ύλη της εκάστοτε θεματικής ενότητας.

Ενώ στο Καποδιστριακό αρκούσε να διαβάσεις λίγο καιρό πριν τις εξετάσεις και να "περάσεις" στο ΕΑΠ αν δεν παραδώσεις τις προαπατούμενες εργασίες δε μπορείς καν να δώσεις εξετάσεις...

Επιπλέον όσοι "αγοράζουν" τις εργασίες από τα φροντιστήρια δεν έχουν καμία ελπίδα να περάσουν τις εξετάσεις της θεματικής ενότητας τον Ιούνιο.

Οι εξετάσεις του ΕΑΠ να σημειωθεί ότι είναι ΑΥΣΤΗΡΌΤΑΤΕΣ στο πρότυπο των Πανελληνίων και σε καμία περίπτωση δε θυμίζουν εξετάσεις Ελληνικού ΑΕΙ (μπείτε σκύλοι αλέστε). Για αντιγραφή φυσικά ούτε λόγος... Ακόμη και στις ενότητες που δίδεις με ανοικτά βιβλία είναι αδύνατον να αντιγράψεις μιας και ο χρόνος σε σχέση με την ποσότητα των θεμάτων είναι εξαιρετικά περιορισμένος.
Επίσης όλα τα θέματα απαιτούν κριτική σκέψη και δεν εμπεριέχεται η απάντησή τους στα βιβλία και τις σημειώσεις.

Την ίδια άποψη με εμένα έχουν και οι διδάσκοντες στο ΕΑΠ καθηγητές που αξίζει να σημειωθεί ότι ΟΛΟΙ είναι καθηγητές των τοπικών κρατικών πανεπιστημίων (Καποδιστριακού, Αριστοτέλειου κλπ).

Εν' κατακλείδι θα παρακαλούσα να μην βγάζουμε καθετοποιημένα συμπεράσματα χωρίς στη πραγματικότητα να γνωρίζουμε καν τις παραμέτρους του προβλήματος που προσεγγίζουμε.

Φιλικά.