Αυξήσεις έως 60% στους βουλευτές!

Ακόμη και τώρα που τα πάντα είναι ακριβά δεν διστάζουν να ζητήσουν άυξηση οι μεγάλοι μας ήρωες!!! Ζητούν να αυξηθούν οι μηνιαίες αποδοχές κατά 40-60 % και από τα 5700 € να πάνε γύρω στις 9000€. Αυτό κι αν είναι αύξηση!!! Ρε παιδιά γιατί ζητήσατε τόση λίγη αύξηση ??? Πάρτε ένα μισθό 20000€ για την πολύτιμή δουλειά που κάνετε!!! Εμείς πληρώνουμε, οι αθώοι οι πολίτες, γιατί είμαστε κουβαρντάδες!!
Μαντέψτε τώρα πως θα γίνει αυτό και θα καταφέρουν να εκτινάξουν τους μισθούς τους στα ύψη! Θα μπουν μπροστά οι συνταξιούχοι βουλευτές (αυτοί που προσέφεραν ακόμα πιο πολλά στη χώρα και βγαίνουν τα άπλυτα τους στη φόρα) που για να αυξηθεί η σύνταξή τους θα πρέπει να αυξηθεί ο μισθός του βουλευτή, διότι η σύνταξη ενός βουλευτή προκύπτει από το 80% της μηνιαίας βουλευτικής αποζημίωσης των εν ενεργεία βουλευτών!
Κάποιοι άλλοι πάλι το παρουσιάζουν διαφορετικά! Το σύνταγμα ορίζει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν μισθολογικές διαφορές μεταξύ του προέδρου του Αρείου Πάγου και του προέδρου της ΕΕΤΤ, που ο μισθός του τελευταίου αγγίζει τα 10000€ θα πρέπει να γίνουν αυξήσεις και όχι ΜΕΙΩΣΕΙΣ των μισθών των υπολοίπων προκειμένου να προσπεραστεί ο συνταγματικός σκόπελος.
Μου αρέσει επίσης που τηρείται και το βουλευτικό ασυμβίβαστο, δηλαδή ότι αν είσαι βουλευτής απαγορεύετε να κάνεις κάποια άλλη εργασία. Τώρα τελευταία κάνανε μια προσπάθεια να γίνει αυτό δυνατό (τώρα θυμήθηκαν να τηρήσουν το Σύνταγμα) και φυσικά αρκετά ΜΜΕ έχουν κλείσει το στόμα τους και δεν δείχνουν ότι κάποιοι εργάζονται και εκτός βουλής!
ΤΕΛΕΙΑ!!! Καλύτερα δεν γίνεται!! Τώρα με την ακρίβεια βγήκαν και οι επιδειξίες να ζητήσουν κι άλλα χρήματα!! Σε λίγο καιρό θα έχουν πρόσβαση και στο λογαριασμό τραπέζης μας και θα επιλέγουν από ποιους να πληρωθούν!!!
Φιλία σε όλα τα «κορόιδα»!!

Το παράδοξο με τα μόρια των προκηρύξεων !

Σε όλες τις προκηρύξεις ο άνεργος προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι έχει μια ελπίδα να καταλάβει μια θέση στο δημόσιο. Ο γνωστός πίνακας λοιπόν που υπολογίζονται τα μόρια έχει ως εξής:

Για το πτυχίο που απαιτείται για την αναφερόμενη θέση, τα μόρια είναι βαθμός πτυχίου επί 100. κι από τον πρώτο κιόλας υπολογισμό αρχίζουν οι απορίες, ποιοι τίτλοι είναι αποδεκτοί για αυτό το κομμάτι των τυπικών προσόντων.. Εκτός λοιπόν από το πτυχίο που έχει ο υποψήφιος από ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο (να αναφέρω μερικά: Αριστοτέλειο, Μακεδονίας, ΟΠΑ κλπ) γίνονται δεκτοί και τίτλοι που έχουν αποκτηθεί στην αλλοδαπή αναγνωρισμένοι φυσικά από το ΔΟΑΤΑΠ. Επίσης γίνονται δεκτοί τίτλοι ανοικτού πανεπιστημίου.

Εδώ εγώ προσωπικά διαφωνώ, όχι με το αν πρέπει να γίνονται ή όχι δεκτοί αυτοί οι τίτλοι , αλλά με το σύνολο το μορίων που πρέπει να δίνονται σε αυτούς του τίτλους! Για την μεν πρώτη περίπτωση του τίτλου που αποκτάται στο εξωτερικό από ένα «κάψε με» πανεπιστήμιο, κάπου στην Ευρώπη πιστεύω δεν πρέπει να δίνονται τα ίδια μόρια. Δε λέω σίγουρα υπάρχουν καλά πανεπιστήμια, πολύ καλύτερα από τα ελληνικά αλλά πολλά είναι και αυτά που «μοιράζουν» τίτλους και αναγνωρίζονται στην Ελλάδα.

Επίσης από τη στιγμή από άνοιξαν τα ανοικτά πανεπιστήμια οι πτυχιούχοι 5πλασιάστηκαν! Γιατί??? Ξέρετε τι διαδικασία για να μπει κάποιος σε μια σχολή ανοικτού πανεπιστημίου??? Είναι πάρα πολύ απλή. ΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ!!! Ούτε καν εξετάσεις!!! Μετά ακολουθείται η εξ αποστάσεως εκμάθηση και μετά έρχεται ο τίτλος που είναι ισότιμος με αυτόν του Ελληνικού Κλασικού Πανεπιστημίου. Θέλετε να με πείσετε ότι γίνεται δουλειά καλή στα ανοικτά πανεπιστήμια και ότι είναι ισότιμα με τα κλασικά πανεπιστήμια??? Είναι ίδια η δουλειά που γίνετε?? Είναι το ίδιο να είσαι σε ένα αμφιθέατρο και να παρακολουθείς σχεδόν κάθε μέρα με το να είσαι σε έναν υπολογιστή κάθε μήνα και μόνος σου να βρίσκεις τις λύσεις??? Εγώ δεν πείθομαι! Κι όμως τα μόρια είναι τα ίδια στις προκηρύξεις!!! Αν παρατηρήσετε στις προκηρύξεις με σειρά προτεραιότητας θα δείτε ότι οι μισοί υποψήφιοι έχουν 900 με 950 μόρια από το βαθμό πτυχίου που για να βγάλεις πχ ένα οικονομικό του Αριστοτέλειου σου βγαίνει το λάδι και με ένα 8 θεωρείσαι Θεός!!

Να συνεχίσω τώρα με το μεταπτυχιακό! Όταν είναι σχετικό με το αντικείμενο ο υποψήφιος παίρνει 150 μόρια. Επίσης όταν τελειώνει κάποιος ένα δημόσιο ΙΕΚ αποκτά και αυτός 150 μόρια. Δεν θέλω να γίνω κακός και να κατακρίνω τη δουλειά που γίνεται εκεί, αλλά είτε έκανες ένα καλό μεταπτυχιακό, είτε πήρες έναν τίτλο μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι το ίδιο!! Σας αρέσει?? Επίσης μαθαίνω ότι και μία βεβαίωση των 12 μηνών (24 μήνες είναι κανονικά μια ειδικότητα), αρκεί για να πάρεις τα 150 μόρια!!

Πιστεύω ότι αν κάποιος θέλει να δώσει νόημα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια πρέπει να τα αμείψει με τα μόρια που αξίζουν και όχι να βάζουμε όλα τα πανεπιστήμια στο ίδιο καζάνι!!

Βασικές Γνώσεις για το Εθνικό Κτηματολόγιο

Το Εθνικό Κτηματολόγιο είναι η νέα υπηρεσία η οποία σταδιακά θα αντικαταστήσει τα Υποθηκοφυλακεία. Η βασική διαφορά των δύο είναι ότι το Υποθηκοφυλακείο καταγράφει και ενημερώνει την περιουσιακή μερίδα των πολιτών (ανά πολίτη καταγραφή, αγοροπωλησίες ακινήτων, υποθήκες – προσημειώσεις, κατασχέσεις, διεκδικήσεις, βάρη κτλ) ενώ το Κτηματολόγιο καταγράφει τα ακίνητα της κάθε περιφέρειας και αυτούς οι οποίοι τα κατείχαν ή τα κατέχουν (ανά ακίνητο καταγραφή). Ουσιαστικά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία υπηρεσία στην Ελλάδα η οποία μπορεί 100% να πιστοποιήσει ποια ακίνητα και τι είδους ακίνητα υπάρχουν σε κάθε περιφέρεια.
Η εταιρεία 'Κτηματολόγιο Α.Ε.' είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και έχει σκοπό τη μελέτη, σύνταξη και λειτουργία του Εθνικού Κτηματολογίου.
Μοναδικός μέτοχος της εταιρείας είναι το Υπουργείο ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.

Τα απαραίτητα δικαιολογητικά που πρέπει να επισυνάπτουν οι πολίτες μαζί με το έντυπο της δήλωσής τους έχουν περιοριστεί μόνο σε απλό φωτοαντίγραφο του τίτλου κτήσης (π.χ συμβόλαια) και το αποδεικτικό πληρωμής πάγιου τέλους κτηματογράφησης.
Για την υποβολή της δήλωσης είναι υποχρεωτική η προηγούμενη καταβολή του πάγιου τέλους κτηματογράφησης.
Στις αστικές περιοχές το πάγιο τέλος είναι 35€ ανά δικαίωμα, ενώ για τους βοηθητικούς χώρους (αποθήκες, γκαράζ), που αποτελούν αυτοτελείς ιδιοκτησίες το τέλος είναι 20€.
Ειδικά στις αγροτικές περιοχές τα φυσικά πρόσωπα που δηλώνουν περισσότερα από δύο (2) δικαιώματα κυριότητας ή δουλείας καταβάλλουν πάγια τέλη για δύο μόνο δικαιώματα, ανεξάρτητα από τον συνολικό αριθμό δικαιωμάτων που δηλώνουν στον συγκεκριμένο ΟΤΑ.
Η πληρωμή του τέλους γίνεται μέσω τραπεζών, των 13 μεγαλύτερων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και το αποδεικτικό καταβολής επισυνάπτεται στο έντυπο της δήλωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες υπάρχει ο 4ψήφιος αριθμός 1015

Τα Κτηματολογικά Γραφεία αναλαμβάνουν την λειτουργία του Κτηματολογίου αντικαθιστώντας τα Υποθηκοφυλακεία. Η Λίστα με τα κτηματολογικά γραφεία κάθε πόλεως φαίνονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.ktimatologio.gr/pdf/anakoinosi_ktimatologikon.pdf

Οι προθεσμίες για την συμπλήρωση δηλώσεων για το κτηματολόγιο είναι από τις 17 Ιουνίου μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2008

Λεξικό κάποιων κτηματολογικών ορών για να είστε ενήμεροι:

Υποθηκοφυλακείο
Είναι η υπηρεσία όπου καταγράφονται οι περιουσιακές μερίδες και συναλλαγές των πολιτών. Εκεί καταγράφονται και όλα τα βάρη, προσημειώσεις, διεκδικήσεις κτλ που μπορεί να υφίστανται σε ένα ακίνητο.

Αντικειμενική Αξία Ακινήτου
Η αξία ενός ακινήτου όπως αυτή καθορίζεται από την ΔΟΥ. Παίζει ρόλο ο όροφος, η περιοχή που είναι κτισμένο το ακίνητο.

Εμπορική / Αγοραία / Πραγματική Αξία Ακινήτου
Είναι η πραγματική αξία του ακινήτου στην αγορά και ορίζεται 100% από την προσφορά και την ζήτηση αλλά και πολύ συχνά από τις ικανότητες του Κτηματομεσιτικού σας Συμβούλου.

Κάθετη Ιδιοκτησία (Σύσταση)
Η συμβολαιογραφική πράξη που ορίζει τις ξεχωριστές ιδιοκτησίες (π.χ. διαμερίσματα) οι οποίες βρίσκονται σε ένα οικόπεδο. Διευκρινίζει τον όροφο της κάθε κατοικίας αλλά και τα επιμέρους διαμερίσματα.

Κοινό και Αδιαίρετο
Όταν ένα κτίσμα έχει περισσότερους από έναν ιδιοκτήτες και δεν έχει γίνει σύσταση καθέτου ιδιοκτησίας τότε όλοι έχουν δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης όλων των χώρων του ακινήτου και κανένα αποκλειστικό δικαίωμα για κανένα τμήμα του ακινήτου αυτού.

Ψιλή Κυριότητα
Ο κάτοχος της ψιλής κυριότητας ενός ακινήτου δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί και να κερδίζει από το ακίνητο. Ως συνέπεια δεν φορολογείται για εισοδήματα τα οποία παράγονται από το ακίνητο.

Επικαρπία
Ο κάτοχος της επικαρπίας ενός ακινήτου έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί και να κερδίζει από το ακίνητο του αλλά φορολογείται. Η ψιλή κυριότητα και η επικαρπία χρησιμοποιούνται συνήθως όταν ένας γονέας αγοράζει ακίνητο εν ονόματι του ανήλικου παιδιού του ή όταν τα εισοδήματα που θα προέρχονται από την εκμετάλλευση του θα τον οδηγήσουν σε υψηλότερη φορολογική κλίμακα.

Συντελεστής Δόμησης (Σ.Δ.)
Είναι ο συντελεστής ο οποίος ορίζει το μέγιστο των τετραγωνικών μέτρων τα οποία επιτρέπεται να κτιστούν επί των οικοπέδων σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Παράδειγμα: Σε ένα οικόπεδο 500m2 με Σ.Δ.=0,8% επιτρέπεται να χτιστούν 400m2 κτίσματος (500m2 Χ 0,8). Επιπροσθέτως σε αυτό το οικόπεδο θα μπορούν να δομηθούν και 15% ημιυπαίθριοι χώροι συν τους όποιους υπόγειους χώρους.

Συντελεστής Κάλυψης (Σ.Κ.)
Είναι ο συντελεστής ο οποίος ορίζει το επιτρεπόμενο όριο κάλυψης ενός οικοπέδου με κτίσμα. Παράδειγμα: Σε ένα οικόπεδο 500m2 με Σ.Κ. = 70% το κτίσμα που θα ανεγερθεί δεν θα επιτρέπεται να καλύψει επιφάνεια οικοπέδου άνω των 350m2 (500m2 X 70%).

Καπάρο - Αρραβώνας
Για να “κλείσετε” ένα ακίνητο που σας άρεσε ώστε αυτό να μην διακινείται πλέον στην αγορά θα πρέπει να καταβάλλετε προς τον κτηματομεσίτη ή τον ιδιοκτήτη ένα χρηματικό ποσό ως καπάρο.


Ετοιμαστείτε να ξαναπληρώσετε!!

Οι μεγαλύτεροι Έλληνες Εφοπλιστές!

Το 1996 μεγαλύτερος εφοπλιστής ήταν ο αείμνηστος Γεώργιος Λιβανός ο οποίος διέθετε τότε 91 πλοία και 4.686.000 τόνους. Μεγαλύτερος Έλληνας εφοπλιστής σήμερα είναι ο Ιωάννης Αγγελικούσης που διαθέτει με τις δυο εταιρίες του kristen και marangas , 41 πλοία και 9,1 εκατ. Τόνους. Αν συνυπολογίσουμε και την συμμετοχή του στην εταιρία Anagel ο στόλος του φτάνει στα 60 πλοία και η συνολική χωρητικότητα ανέρχεται στους 12,1 τόνους.

Παρακάτω απεικονίζεται η λίστα με τους 52 μεγαλύτερους 'Ελληνες εφοπλιστές.

Το ΑΕΠ που δεν ήξερε η κ. Σαρρή

Σε μια χώρα παράγονται διάφορα αγαθά. Η ποσότητα αυτών των αγαθών που παράγεται σε μια δεδομένη χρονική περίοδο, συνήθως ένα έτος, είναι ένα καλό οικονομικό μέτρο του βιοτικού επιπέδου μιας χώρας. Η ποικιλία όμως των προϊόντων που παράγονται από τα πιο απλά όπως τρόφιμα, ποτά έως τα πιο σύνθετα όπως Ηλεκτρονική υπολογιστές, συνθετικές ίνες δεν επιτρέπουν την σύγκριση της παραγωγικής ικανότητας μιας οικονομίας από περίοδο σε περίοδο, αν δεν εκφραστούν τα ανόμοια αγαθά προηγουμένως σε μια κοινή μονάδα μέτρησης. Η μετατροπή αυτή γίνεται με την αποτίμηση των προϊόντων αυτών στην αξία τους σε χρηματικές μονάδες. Αν πολλαπλασιάσουμε την ποσότητα ενός προϊόντος με την τιμή του έχουμε την συνολική αξία του σε χρηματικές μονάδες.
Άρα λοιπόν όταν μιλάμε για ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) εννοούμε την συνολική αξία σε χρηματικές μονάδες των τελικών αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται σε μια χώρα ένα συγκεκριμένο έτος.
Με την έννοια «εγχώριο» αφορά το εισόδημα που παράγεται μέσα στα πλαίσια μιας χώρας και όχι εκτός αυτής. Με τον όρο τελικά αγαθά θεωρούνται αυτά που αγοράζονται για τελική χρήση και όχι για παραπέρα μετασχηματισμό και επεξεργασία.
Υπάρχει και το Ακαθάριστο Εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) το οποίο αναφέρεται στο εισόδημα που αποκτούν όλοι όσοι ζουν σε μια χώρα (συμπεριλαμβάνονται και οι αλλοδαποί) καθώς και το μέρος του εισοδήματος που οι πολίτες της πχ της Ελλάδας αποκτούν και στο εξωτερικό και το αποστέλλουν στη χώρα. Δεν περιλαμβάνεται το τμήμα του εισοδήματος που δημιουργείται μέσα στη χώρα από τους αλλοδαπούς και το αποστέλλουν στο εξωτερικό.
Τα μειονεκτήματα του είναι ότι δεν περιλαμβάνονται σε αυτό τον δείκτη τα εξής στοιχεία:
1. Η ποιότητα. Ο δείκτης είναι περισσότερο ποσοτικός παρά ποιοτικός
2. Δεν περιλαμβάνονται τα προϊόντα παραοικονομίας, γιατί πολύ απλά δεν καταχωρούνται πουθενά.
3. Δεν υπάρχει σαφής διάκριση των αγαθών που προορίζονται για κατανάλωση (καταναλωτικά αγαθά) και για επένδυση (κεφαλαιουχικά αγαθά)
4. Δεν περιλαμβάνεται η ιδιοπαραγωγή. Τα αγαθά δηλαδή που παράγει μόνος του ένας ιδιώτης για δικό του σκοπό. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι υπηρεσίες της νοικοκυράς. Οι δουλειές που κάνει στο δικό της σπίτι μία νοικοκυρά, ενώ θα μπορούσε να αμοίβεται αν τις έκανε σε άλλο σπίτι, δεν περιλαμβάνονται στον δείκτη ευημερίας.

Από έτος σε έτος η ευημερία μιας χώρας, με τη βοήθεια αυτού του δείκτη αλλάζει. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχάσουμε και το πληθωρισμό που είναι ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνονται οι τιμές. Το 4,9% που ισχύει για το μήνα Μάιο σημαίνει ότι ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνονται οι τιμές είναι 4,9%. Άρα λοιπόν για να έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με το πόσο η ευημερία μιας χώρας μεταβλήθηκε θα πρέπει να αποπληθωρίσουμε το ΑΕΠ, να βγάλουμε δηλαδή την άνοδο των τιμών από το σύνολο σε αξία των προϊόντων και υπηρεσιών που παράγονται στη χώρα το τρέχον έτος που πραγματοποιούνται οι αυξήσεις. Έτσι έχουμε μια σαφή εικόνα για το πόσο μεταβλήθηκε το ΑΕΠ.
Αν δει κάποιος στο δρόμο την κ. Σαρρή πείτε της να ρίξει μια ματιά σε αυτό το άρθρο!

Το σκάνδαλο... ΜΙΖΕΝΣ!

Τι γίνετε ρε παιδιά με αυτή τη Siemens?? Κανένας δεν τα έχει πει όλα ξεκάθαρα. Κάθε φορά διαβάζω και ένα καινούργιο δημοσίευμα που είτε προσθέτει, είτε αφαιρεί και γενικά αλλάζει κάποια πράγματα. Στην αρχή μάθαμε πως η κυβέρνηση δέχθηκε «μίζα» από την …Μίζενς για τις συσκευές τηλεφωνίας! Μετά προστέθηκε ότι δεν ήταν μόνο η τρέχουσα κυβέρνηση που δέχθηκε μίζα αλλά και προηγούμενες! Φτάνουμε τώρα 15 χρόνια πίσω στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπου χρηματίζονταν στελέχη του!

Η προηγούμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ισχυρίζεται ότι είχε απορρίψει κάθε είδους δωράκια και για αυτό έπεσε και η κυβέρνηση τότε! Η κυβέρνηση τότε πιέζονταν από την Siemens και την Intracom. Οι υπόλοιπες εταιρίες όπως Alcatel, AT-T Και Northern Telecom απορρίφθησαν ως ευρισκόμενες εκτός του αντικειμένου! (προσέφεραν ψησταριές αντί για τηλέφωνα έτσι εξηγείται!) Αν ψάξεις για στοιχεία τι ακριβώς έγινε με την γερμανική εταιρία και αν έπεσαν μίζες εκείνη την περίοδο δεν πρόκειται να βρεις τίποτε μιας και απαγορεύετε να λάβει κάποιος στοιχεία πριν από 15 χρόνια από τη γερμανική Κυβέρνηση. Έχουν καταστραφεί!!

Με πιέσεις λοιπόν από τις δύο αυτές εταιρίες έπεσε η κυβέρνηση και για να μην πέσει και η επόμενη κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός και στις δυο εταιρίες!!! Μέχρι τώρα οι δύο αυτές εταιρίες τα έχουν κάνει πλακάκια και μοιράζονται τις μίζες!!! Έτσι είναι αυτά τα παιχνίδια! Το πρόβλημα δεν έχει τελειώσει εδώ. Ο κ. Μητσοτάκης ο junior έκανε αγορές το 2007 ύψους 137.000€ από την Siemens. Το ίδιο έκανε και η τωρινή υπουργός εξωτερικών. Το πολιτικό χρήμα συνεχίζει να χάνεται και να διακινείται με τη βοήθεια του προσώπου κλειδιού της εταιρίας!

Κατά τα άλλα πρέπει ο κόσμος να πιστέψει ότι επί κυβέρνησης Μητσοτάκη το κόμμα δεν είχε δεχτεί την παραμικρή χρηματοδότηση!:) Κάπου δεν τα έβρισκαν και χάλασε η δουλειά!! Σίγουρα συνεχίζουν να «μιζάρονται» και ας μην έχει γράψει κάτι ο τύπος.! Όλα αυτά περί ανακριτή, δικαστήρια και γενικά ο ντόρος που γίνεται είναι για τα μάτια του κόσμου! Μια θεωρία λέει ότι , τα πράγματα που γράφονται πολλαπλασίασε τα επί 5 για να δεις ακριβώς τα πραγματικά γεγονότα! Να δω πότε θα σηκώσει κανένας κανένα ματσούκι και να αρχίσει να βαράει!

Μορφές Ανεργίας έτσι όπως δεν τις έχετε ξαναδιαβάσει…

Πέρα από τη διάκριση της ανεργίας σε εκούσια (όταν ο εργαζόμενος επιλέγει οικιοθελώς να µην αποδεχθεί µια θέση εργασίας σε ένα δεδομένο επίπεδο µισθού) και ακούσια (όταν ο εργαζόμενος θα αποδεχόταν µια θέση εργασίας στο δεδομένο επίπεδο µισθού που επικρατεί αλλά δεν µπορεί να βρει µια θέση εργασίας), διακρίνουμε την ανεργία σε:

1. Ανεργία Τριβής:
Η ανεργία τριβής οφείλεται στο χρονικό διάστηκα που µμεσολαβεί όταν ένας εργαζόμενος µετακινείται από µια δουλειά σε µια άλλη. Οφείλεται στο γεγονός ότι η εγκατάλειψη µιας θέσεως εργασίας και η ανεύρεση µιας άλλης δε γίνεται αυτόματα. Περιλαμβάνει τα άτομα που µετακινούνται από µια θέση εργασίας σε άλλη, καθώς και τα άτομα των οποίων τα φυσικά ή διανοητικά χαρακτηριστικά τα καθιστούν ανίκανα για εργασία.

2. ∆οµική ή ∆ιαρθρωτική Ανεργία
Οφείλεται στην αναντιστοιχία µεταξύ των εργασιακών δεξιοτήτων και προσόντων που διαθέτουν οι άνεργοι από τη µια µεριά και των απαιτήσεων των εργοδοτών για συγκεκριµένες δεξιότητες και προσόντα από την άλλη. Αν και υπάρχουν κενές θέσεις εργασίας, δεν µπορούν να πληρωθούν, λόγω αναντιστοιχίας µεταξύ των προσόντων των υποψηφίων και των απαιτήσεων των εργοδοτών, που οφείλεται σε διαρθρωτικές µεταβολές που συµβαίνουν στο οικονοµικό σύστηµα, όπως οι τεχνολογικές καινοτοµίες.

3. Ανεργία λόγω Ανεπάρκειας της Ζήτησης
Πρόκειται για την κευνσιανή ανεργία που παρουσιάζεται όταν η συνολική ζήτηση πέφτει και οι τιμές και οι µμισθοί δεν έχουν προσαρμοστεί για να επαναφέρουν την οικονομία σε πλήρη απασχόληση.

4. Εποχιακή ανεργία
Η ανεργία που δημιουργείται σε διάφορες εποχές του χρόνου. Το καλοκαίρι για παράδειγμα έχουμε μείωση αυτής της μορφής της ανεργίας γιατί η τουριστική περίοδος μιας χώρας όπως η Ελλάδα, κυρίως τα καλοκαίρια πάντα απορροφά εργατικό δυναμικό.

Πέρα από κλασικές μορφές ανεργίας υπάρχουν και οι ακόλουθες:
5. Ανεργία μη αρέσκειας προϊσταμένου
Όταν το αφεντικό της εταιρίας που θέλουμε να εργαστούμε δεν πληρεί τις προϋποθέσεις και δεν μας αρέσει είτε εξωτερικά είτε από την συμπεριφορά του. Σε πολλές περιπτώσεις συναντούμε ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από διαχείριση και στάθηκαν τυχεροί φτιάχνοντας μια εταιρία επειδή υπήρχε το ανάλογο κεφάλαιο. Αυτοί λοιπόν οι οι χειρότεροι διευθυντές. Μετά το πέρας της απίστευτης συνέντευξης ο εργαζόμενος ακόμη και να τον καλέσουν εν πρόκειται να πάει!
Βέβαια υπάρχει και η πιο Lite εκδοχή κι αυτή αφορά περισσότερο τις γυναίκες. Να απορρίψουν έναν προϊστάμενο επειδή δεν είναι εμφανίσιμος!

6. Ανεργία αναξιόπιστου γνωστού
Όταν ο άνεργος βλέπει στην ίδια εταιρία να εργάζεται ένα γνωστό πρόσωπο και οι γνώσεις που διαθέτει δεν είναι σχετικές με τις δικές σας, φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να εργαστεί ο υποψήφιος στην ίδια εταιρία με αυτόν. Αυτός είναι άσχετος δηλαδή με το αντικείμενο αλλά παρόλα αυτά , ο υποψήφιος θα τον έχει προϊστάμενο και θα εκτελεί τις υπέροχες εντολές του και φοβερές και τρομερές ιδέες του, αν υπάρχουν…

7. Ανεργία ψίχουλων
Όταν κατά την διάρκεια της συνέντευξης , ο αρμόδιος προϊστάμενος μας αναφέρει τις υπέρογκες υποχρεώσεις που έχουμε απέναντι στην εταιρία, το τρελό ωράριο που θα πρέπει να τηρούμε και πέραν αυτών δεν μας δίνει ούτε το βασικό μισθό επιδεικνύοντας τον ιδιωτικό κανονισμό της εταιρίας, αγνοώντας φυσικά τους κατώτατους μισθούς της επιθεώρησης εργασίας!

8. Ανεργία υπόσχεσης πρόσληψης
Όταν μας λέει ο αρμόδιος προϊστάμενος ότι θα μας πάρει στην εταιρία δοκιμαστικά (πχ 10 ημέρες) και μετά θα ακολουθήσει πρόσληψη, η οποία δεν γίνεται ποτέ με αποτέλεσμα μέσα στο μήνα ο υποψήφιος να μείνει και πάλι άνεργος!

9. Ανεργία σεξουαλικής παρενόχλησης
Σύμφωνα με αυτή τη μορφή ο εργαζόμενος-η δέχεται πιέσεις σεξουαλικού περιεχομένου από τον/ την προϊστάμενο-η του, με αποτέλεσμα ένα δεν ενδώσει ο εργαζόμενος-η να βρεθεί στο δρόμο προς τον ΟΑΕΔ! Φυσικά αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται έντονα στο γυναικείο νεοπροσληφθέν προσωπικό.

10. Ανεργία βίσματος
Όταν ο εργαζόμενος έχει βρει μια θέση με το σπαθί του και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά του ένα πολλά υποσχόμενο κονέ με αποτέλεσμα αφού παραιτηθεί ο εργαζόμενος από τη 1η του δουλειά να περιμένει αιωνίως τη 2η!
Μια άλλη εκδοχή είναι ο άνθρωπος- βύσμα να είναι κάποιο σημαντικό πρόσωπο εταιρίας ή της ίδιας της πόλης (πχ δήμαρχος, νομάρχης κλπ) και η δουλειά να απαιτεί να γίνονται λαμογιές με την δική σου φυσικά υπογραφή και σύνεση! Αυτά ο εργαζόμενος τα μαθαίνει μετά την παραίτησή του από την 1ηη του εργασία, γιατί καταλαβαίνετε τι στόμα ευγενικό έχουν τέτοιου είδους βύσματα. Τα καλά νέα έρχονται κατόπιν εορτής!

11. Ανεργία απαράδεκτου εργασιακού περιβάλλοντος
Πολλοί νεοπροσληφθέντες έχουν το εξής παράπονο το οποίο διστάζουν να πουν με την πρώτη ευκαιρία. Στις μικρότερες εταιρίες για παράδειγμα, όπου δεν υπάρχει κανονισμός καπνίσματος και γενικότερα δεν υπάρχουν αυστηροί κανονισμοί, καπνίζουν όλα τα στελέχη και ο υποψήφιος δεν μπορεί να εργαστεί από το πολύ ντουμάνι! Σε άλλες εταιρίες κάνουν φοβερή οικονομία όπως για παράδειγμα τη θέρμανση, την οποία ανάβουν μόνο όταν έρχεται κάποιο σημαντικό πρόσωπο για έλεγχο ή ένας επισκέπτης και μελλοντικός πελάτης της εταιρίας! Ο υποψήφιος κάτω από συνθήκες παγετού αδυνατεί να ανταπεξέλθει με αποτέλεσμα κάποια ημέρα να επισκεφθεί το γραφείο του διευθυντή να εκφράσει τα παράπονά του και φυσικά την απάντηση από μη γενναιόδωρους διευθυντές την ξέρουμε όλοι…

Οι μορφές τις αγοράς και τα είδη συνασπισμών των επιχειρήσεων

Με κριτήριο τον βαθμό ανταγωνισμού οι κλάδοι της οικονομίας διακρίνονται σε τέσσερις κατηγορίες.

Στο ένα άκρο έχουμε τον πλήρη ανταγωνισμό, μια μορφή αγοράς στην οποία υπάρχουν πάρα πολλές επιχειρήσεις που ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Κάθε επιχείρηση είναι τόσο μικρή σε σχέση με το σύνολο του κλάδου που δεν έχει δύναμη να επηρεάσει την τιμή. Στο άλλο άκρο έχουμε το μονοπώλιο, όπου υπάρχει μόνο μια επιχείρηση στον κλάδο, η οποία δεν υφίσταται καθόλου ανταγωνισμό. Ενδιάμεσες μορφές είναι ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός, όπου υπάρχουν αρκετές επιχειρήσεις που ανταγωνίζονται και ελευθερία εισόδου νέων επιχειρήσεων στον κλάδο, και το ολιγοπώλιο, όπου υπάρχουν λίγες μόνο επιχειρήσεις και η είσοδος νέων επιχειρήσεων είναι περιορισμένη.

ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Χαρακτηριστικά του πλήρους ανταγωνισμού

• Πολύ μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων και αγοραστών

• Δυνατότητα εισόδου και εξόδου για οποιαδήποτε επιχείρηση, οποιαδήποτε στιγμή

• Όλοι παράγουν ακριβώς το ίδιο αγαθό με ακριβώς το ίδιο κόστος

• Υπάρχει πλήρης πληροφόρηση σχετικά με το τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή

• Μια μεμονωμένη επιχείρηση δεν μπορεί να επηρεάσει την τιμή (είναι price taker)

Ως αγορά πλήρους ανταγωνισμού θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε το χρηματιστήριο και ορισμένα αγροτικά προϊόντα όπως το ρύζι, το καλαμπόκι και το σιτάρι.

ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ

Με τον όρο μονοπώλιο αναφερόμαστε στην ακραία μορφή αγοράς όπου μια μόνο επιχείρηση παράγει ένα προϊόν για το οποίο δεν υπάρχουν στενά υποκατάστατα. Στην περίπτωση αυτή η επιχείρηση ταυτίζεται με τον κλάδο παραγωγής του προϊόντος.

Συνθήκες που οδηγούν σε μονοπώλια

• Ύπαρξη σημαντικών οικονομιών κλίμακας στην παραγωγή (ή/και το σχετικά μικρό μέγεθος της αγοράς). Το ελάχιστο μέσο κόστος επιτυγχάνεται σε υψηλό επίπεδο παραγωγής. Οι κλάδοι αυτοί αποτελούν «φυσικά μονοπώλια».

• Η αποκλειστική ιδιοκτησία των πρώτων υλών.

• Η κατοχή αποκλειστικού δικαιώματος εκμετάλλευσης ενός προϊόντος ή μιας μεθόδου

παραγωγής μέσω διπλώματος ευρεσιτεχνίας (νομική προστασία)

• Η παραχώρηση από το κράτος αποκλειστικού δικαιώματος στην παραγωγή (π.χ.

επιχειρήσεις κοινής ωφελείας)

• Ο αθέμιτος ανταγωνισμός

• Η κατοχή από μια επιχείρηση της γνώσης και της τεχνολογίας που απαιτείται για την παραγωγή του προϊόντος.

Παραδείγματα μονοπωλίου στην Ελλάδα είναι ο ΟΣΕ, η ΔΕΗ

ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Η δομή αγοράς που παρουσιάζει ορισμένα χαρακτηριστικά μονοπωλίου και ορισμένα χαρακτηριστικά ανταγωνισμού ονομάζεται μονοπωλιακός ανταγωνισμός. Τα χαρακτηριστικά του είναι:

• Υπάρχει μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων που ανταγωνίζονται για την ίδια ομάδα πελατών.

• Διαφοροποίηση προϊόντος: κάθε επιχείρηση παράγει ένα προϊόν που είναι (λίγο ή πολύ)

διαφορετικό από των άλλων επιχειρήσεων, άρα διαθέτει (περιορισμένη) μονοπωλιακή δύναμη. Έτσι η τιμή δεν θεωρείται ως δεδομένη από την επιχείρηση και η ατομική καμπύλη ζήτησης έχει αρνητική κλίση. Όμως λόγω της ύπαρξης στενών υποκαταστάτων

του προϊόντος η ζήτηση χαρακτηρίζεται από υψηλή ελαστικότητα.

• Ελευθερία εισόδου και εξόδου στον κλάδο: έτσι ο αριθμός των επιχειρήσεων μεταβάλλεται μέχρι να μηδενιστούν τα υπερκανονικά κέρδη (επισημαίνεται ότι η έννοια του κλάδου στον Μ.Α. δεν είναι πολύ σαφής, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να κατασκευαστούν καμπύλες αγοραίας προσφοράς και ζήτησης).

Αύξηση της ζήτησης του προϊόντος μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση της διαφήμισης που είναι αρκετά έντονη στον μονοπωλιακό ανταγωνισμό.

Παραδείγματα μονοπωλιακού ανταγωνισμού είναι τα καταστήματα ενδυμάτων, τα πρατήρια βενζίνης, τα κουρεία, τα κομμωτήρια, τα φροντηστήρια, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια.

ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΟ

Μια αγορά ονομάζεται ολιγοπωλιακή όταν ένας μικρός αριθμός επιχειρήσεων ελέγχει μεγάλο μέρος της αγοράς. Όμως οι ολιγοπωλιακές αγορές δεν είναι όλες πανομοιότυπες, αλλά διαφέρουν ως προς την δομή τους και επομένως ως προς την συμπεριφορά των επιχειρήσεων.

Σε κάποιες ολιγοπωλιακές αγορές το προϊόν είναι ομοιογενές ενώ σε κάποιες άλλες (που είναι η πλειοψηφία) διαφοροποιημένο.

Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλες τις ολιγοπωλιακές αγορές είναι:

1. Ύπαρξη εμποδίων εισόδου. Τέτοια είναι η διαφοροποίηση του προϊόντος, το απόλυτο κοστολογικό πλεονέκτημα, οι οικονομίες κλίμακας και γενικότερα η ύπαρξη υψηλού «μη

ανακτήσιμου» κόστους (π.χ. δαπάνες για διαφήμιση, για έρευνα - ανάπτυξη κ.λ.π.)

2. Η αλληλεξάρτηση των επιχειρήσεων. Λόγω του μικρού αριθμού επιχειρήσεων η κάθε μια από αυτές πρέπει να λαμβάνει υπόψη της την συμπεριφορά των υπολοίπων. Είναι λοιπόν αδύνατο να προβλεφθεί η επίδραση μιας μεταβολής της τιμής μιας επιχείρησης επί των πωλήσεών της αν δεν γίνουν κάποιες υποθέσεις για τις αντιδράσεις των άλλων επιχειρήσεων. Για αυτόν τον λόγο δεν υπάρχει μια μοναδική γενική θεωρία του ολιγοπωλίου.

Παραδείγματα ολιγοπωλίου είναι οι αγορές τσιμέντου, η κινητή τηλεφωνία, ηλεκτρικές συσκευές όπως ψυγεία, πληντύρια, κουζίνες, αυτοκίνητα ΙΧ, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εφημερίδες, περιοδικά, τσιγάρα, απορρυπαντικά, γάλα

Συνοπτικά οι μορφές αγοράς παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα με τα χαρακτηριστικά τους

	Πλήρης ανταγωνισμός	Ατελής ανταγωνισμός
		Μονοπωλιακός ανταγωνισμός	Ολιγοπώλιο	Μονοπώλιο
Αριθμός επιχειρήσεων	Πολύ μεγάλος	Μεγάλος	Μικρός	1 επιχείρηση
Δυνατότητα εισόδου	Απεριόριστη	Απεριόριστη	Περιορισμένη	Καμία
Τύπος του Προϊόντος	Ομοιογενές	Διαφοροποιημένο	Ομοιογενές ή διαφοροποιημένο	Μοναδικό
Παράδειγμα	Παραγωγή λαδιού	Εστιατόρια	Αυτοκινητο­βιομηχανία	ΔΕΗ
Καμπύλη ζήτησης της επιχείρησης	Οριζόντια. Η επιχείρηση δεν επηρεάζει την τιμή	Με αρνητική κλίση, αλλά σχετικά ελαστική. Η επιχείρηση έχει κάποιο έλεγχο στην τιμή	Με αρνητική κλίση, σχετικά ανελαστική. αλλά εξαρτάται από τις αντιδράσεις των ανταγωνιστών στις μεταβολές της τιμής	Με αρνητική κλίση, πιο ανελαστική από του ολιγοπωλίου. Η επιχείρηση έχει σημαντικές δυνατότητες ελένχου της τιμής

Ανταγωνισμός ή συνεννόηση

Υπάρχουν δύο διαφορετικές τάσεις στα ολιγοπώλια:

• Η αλληλεξάρτηση μεταξύ επιχειρήσεων δημιουργεί μια τάση για σύμπραξη μεταξύ τους.

Αν καταφέρουν να συνεργαστούν και να ενεργήσουν σαν μονοπώλιο (δηλ. όταν αράγουν μικρότερη ποσότητα και την πωλούν σε τιμή πάνω από το οριακό κόστος) τότε Μεγιστοποιούν τα κοινά κέρδη.

• Από την άλλη πλευρά, κάθε ολιγοπωλητής ενδιαφέρεται μόνο για το δικό του κέρδος, και αυτό τον ωθεί στο να ανταγωνίζεται με τους άλλους στην προσπάθεια να ιδιοποιηθεί ένα μεγαλύτερο μέρος από τα κέρδη του κλάδου. Αυτές οι δύο τάσεις είναι ασυμβίβαστες. Όσο πιο σκληρός ο ανταγωνισμός, τόσο χαμηλότερα είναι τα κέρδη του κλάδου.

Με τους συνασπισμούς επιχειρήσεων επιτυγχάνεται η εξαφάνιση του μεταξύ τους ανταγωνισμού και ακόμη επιτυγχάνεται περισσότερο ορθολογική οργάνωση της παραγωγής και αποτελεσματική διοίκηση. Οι κυριότερες μορφές συνασπισμών είναι οι ακόλουθες:

Κοινοπραξίες (Pools)

Είναι συμπράξεις ομοειδών επιχειρήσεων που επιδιώκουν να καταργήσουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό και να αυξήσουν τα κέρδη. Αυτές καταρτίζονται με ιδιωτικά ή συμβολαιογραφικά έγγραφα. Σ' αυτή την κατηγορία υπάγονται και οι συμπράξεις τραπεζών ή ομίλων κεφαλαιούχων (τα γνωστά συνδικάτα).

Οι κοινοπραξίες υπάρχουν και λειτουργούν όταν γίνει πραγματικότητα ο επιδιωκόμενος σκοπός για τον οποίο καταρτίσθηκαν. Αντίθετα, οι κοινοπραξίες διαλύονται αυτόματα εφόσον δεν πετύχουν τον επιδιωκόμενο σκοπό.

Κερδοσκοπικές συμπράξεις (Corners-Rings)

Συνιστώνται κυρίως μεταξύ των εμπόρων, μεσιτών, χρηματιστών ή ιδιω­τών, με σκοπό να πραγματοποιήσουν ορισμένες κερδοσκοπικές ενέργειες (π.χ. να αγοράσουν μεγάλες ποσότητες μήλων ή πατάτας) και να δημιουργηθεί έτσι μια τεχνητή περιορισμένη προσφορά (π.χ. πατάτας) στην αγορά, για να σχημα­τισθεί υψηλή τιμή στο προϊόν της σύμπραξης. Είναι κερδοσκοπικά τεχνάσματα, προσωρινού όμως χαρακτήρα.

Καρτέλ

Είναι η συγκέντρωση ομοειδών επιχειρήσεων οριζόντιας ή παράλληλης διάταξης. Κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι διατηρούν μεν την οικονομική, διοι­κητική και κυρίως τη νομική αυτοτέλεια, αλλά δεσμεύονται όσον αφορά την τιμή, την έκταση και περιοχή, την παραγόμενη ποσότητα κλπ., σύμφωνα με τη σύμβαση που έχουν υπογράψει. Τα καρτέλ συνιστώνται βάσει γραπτών συμφω­νιών. Το σχετικό συμφωνητικό μπορεί να είναι ιδιωτικό ή δημόσιο. Τα καρτέλ συμφωνούν να ακολουθήσουν κοινή επιχειρησιακή συμπεριφορά, κοινή πολιτική για τα κοινά τους συμφέροντα. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να καταργήσουν τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ τους και αν μπορέσουν να επιβληθούν μονοπωλιακά σε μια δεδομένη αγορά.

Έτσι το καρτέλ δεν αποτελεί μια νέα επιχείρηση ούτε έχει δικιά του πε­ριουσία. Η πολιτική που ακολουθεί συνίσταται π.χ. στη διατήρηση των τιμών. Τα μέλη που αποτελούν το καρτέλ συμφωνούν π.χ. για τις τιμές (αγοράς και πώλησης) των προϊόντων, τους όρους πώλησης των προϊόντων, τις προθεσμίες πληρωμής, ορίζουν τις ποσότητες των προϊόντων που θα παραχθούν κλπ.

Τα καρτέλ διακρίνονται σε:

α) εθνικά και διεθνή,

β) ελεύθερα και ανταγωνιστικά,

γ) καρτέλ γεωγραφικού καθορισμού παροχών πώλησης ή καρτέλ καθορισμού ζωνών κατανάλωσης,

δ) καρτέλ προσφοράς και ζήτησης,

ε) καρτέλ καθορισμού όρων (ως προς την πώληση, παράδοση),

στ) καρτέλ καθορισμού παραγγελιών κ.ά.

Κονσέρν

Είναι ενώσεις επιχειρήσεων οριζόντιας (ομοειδείς επιχειρήσεις που παράγουν το ίδιο προϊόν) ή κάθετης μορφής (επιχειρήσεις που ανήκουν σε διαδοχικά στάδια παραγωγής ενός προϊόντος και ασχολούνται από την αρχική κατεργασία μεχρι την τελική μορφή του προϊόντος) ή οριζόντιας-κάθετης και συμπληρωματικής διάταξης (επιχειρήσεις που παράγουν συμπληρωματικά προϊόντα της μίας η της άλλης επιχείρησης) .

Αυτές οι επιχειρήσεις μπορεί να χάσουν τη διοικητική και οικονομική ανε­ξαρτησία τους, διατηρούν όμως ακέραιη τη νομική αυτοτέλεια. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ως παράδειγμα την αγορά και ανταλλαγή μετοχών μεταξύ των συνεργαζομένων επιχειρήσεων, σε τρόπο ώστε η μια επιχείρηση να μπορεί να ελέγχει την άλλη. Τα κονσέρν τα διακρίνουμε σε οργανικά και ανόργανα.

α. Οργανικά κονσέρν: Είναι εκείνα που περιλαμβάνουν επιχειρήσεις συγγε­νών παραγωγικών κλάδων.

β. Ανόργανα κονσέρν (κονσέρν κεφαλαίου): Είναι εκείνα που περιλαμβά­νουν επιχειρήσεις που ανήκουν σε διαφορετικούς κλάδους της οικονομίας. Ανά­λογα με το σκοπό που επιδιώκουν, εμφανίζονται ως εταιρείες επένδυσης κεφα­λαίου και εταιρείες χαρτοφυλακίου.

Στόχος των κονσέρν είναι να περιορίσουν τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ τους και να επιβληθούν μονοπωλιακά σε μια αγορά, καθώς επίσης να αυξήσουν την παραγωγικότητα των συνεργαζομένων επιχειρήσεων,

Τραστ

Είναι συγχωνεύσεις ορισμένου αριθμού μεγάλων επιχειρήσεων οριζόντιας υ κάθετης διάταξης. Οι επιχειρήσεις αυτές χάνουν όχι μόνο τη διοικητική και οικονομική ανεξαρτησία τους, αλλά και τη νομική τους υπόσταση.

Η συγχώνευση αυτή επιτυγχάνεται με δύο τρόπους:

α. Η ισχυρότερη επιχείρηση του τραστ απορροφά τις υπόλοιπες επιχειρήσεις του, εξαγοράζοντας το ενεργητικό και παθητικό τους.

β. Πολλές επιχειρήσεις μαζί συγχωνεύονται και ιδρύουν ένα νέο νομικό πρό­σωπο στο οποίο περιέρχεται το σύνολο της περιουσίας των συγχωνευόμε­νων επιχειρήσεων. Τα τραστ είναι πολύ διαδεδομένα στις Η.Π.Α.

Ο σωστός προσδιορισμός του τραστ είναι ένα συμφωνητικό ή ένα συμβόλαιο. Δεν είναι, όπως πολλοί πιστεύουν, ειδικός τύπος εταιρείας. Είναι καθαρά μία συμφωνία – μολονότι είναι πολύ ειδική, ανάμεσα σε τρία μέρη:

Ο Διακανονιστής

Ο διακανονιστής είναι ο μεταβιβαστής των περιουσιακών στοιχείων στο τραστ. Οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο μπορεί να μεταβιβαστεί, επενδύσεις, μερίσματα, αυτοκίνητα, καράβια, ακίνητα ακόμα και μη χειροπιαστά όπως πατέντες και δικαιώματα. Από τη στιγμή που μεταβιβάζονται τα περιουσιακά στοιχεία στην τραστ αυτά δεν ανακαλούνται. Από τη στιγμή που ο διακανονιστής μεταβιβάσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία στην τραστ μπορεί νόμιμα να δηλώσει ότι δεν τα κατέχει πλέον. Αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον σε περίπτωση πτώχευσης, διαζυγίου και κληρονομιάς ή νόμιμες αξιώσεις, το τραστ είναι μία από τις πιο προτιμώμενες μεθόδους που χρησιμοποιείται από Αμερικανούς ιατρούς προκειμένου να διαφυλάξουν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε περίπτωση αξιώσεων από ιατρική παράλειψη που τυχόν στραφούν εναντίον τους.

Διαχειριστής

Ο διαχειριστής είναι ο επίσημος διευθυντής του τραστ. Επίσημα ο διαχειριστής πρέπει να είναι ανεξάρτητος από τον διακανονιστή και έχει όλα τα δικαιώματα και τον πλήρη έλεγχο πάνω στην ακριβή λειτουργία του τραστ. Προφανώς, λίγοι άνθρωποι θα ήθελαν να αναθέσουν αυτό τον έλεγχο των περιουσιακών τους στοιχείων σε τρίτο άτομο, επομένως γενικά ο διαχειριστής πάντα θα ενεργεί ανεπίσημα κατόπιν εντολής του διακανονιστή. Είναι δυνατόν να γίνει μία ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ του διακανονιστή και του διαχειριστή σχετικά με ένα τραστ, ο διαχειριστής θα πρέπει να έχει μια ειδική άδεια. Έχουμε το προνόμιο να χρησιμοποιούμε υπηρεσίες ενός αξιόπιστου διαχειριστή και με μεγάλη πείρα.

Δικαιούχος

Όπως ορίζει και η λέξη, ο δικαιούχος είναι ένα άτομο ή άτομα που τελικά λαμβάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία από τον διαχειριστή. Ο Διακανονιστής μπορεί να είναι ένας ονομαστός δικαιούχος. Όλα τα δικαιώματα των δικαιούχων πρέπει να οριστούν κατά την έναρξη της τραστ και δεν μπορούν να ανακληθούν ή να τροποποιηθούν. Αφού ο δικαιούχος λάβει τα περιουσιακά του στοιχεία από την τραστ τότε ευθύνεται να τα δηλώσει και να πληρώσει τους φόρους. Ο δικαιούχος μπορεί να λάβει τακτικές πληρωμές από την τραστ, π.χ. από τα κέρδη ή μπορεί να περιμένει να λήξη του τραστ και να λάβει όλα τα περιουσιακά του στοιχεία και τα κέρδη στο ακέραιο.

Πλεονεκτήματα με την ίδρυση μιας τραστ

• Ο διακανονιστής μπορεί να μεταβιβάσει οποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία έχει και να δηλώσει νόμιμα ότι δεν τα κατέχει.
• Περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στο τραστ δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά.
• Βασικοί κληρονόμοι δεν μπορούν να έχουν καμία αξίωση κατά του τραστ.
• Τα τραστ δεν φορολογούνται.

Μειονεκτήματα με την ίδρυση ενός τραστ

• Τα τραστ δεν μπορούν να δεσμευθούν στην επιχείρηση αλλά διαχειρίζονται πλήρως και προστατεύουν τα υπάρχοντα περιουσιακά στοιχεία.
• Η μέγιστη διάρκεια των τραστ είναι 99 έτη.
• Οι δικαιούχοι είναι υπεύθυνοι για την φορολόγηση μόλις διανεμηθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία.
• Από την στιγμή που έχει επιλεγεί ένας διαχειριστής είναι σχεδόν αδύνατον να αντικατασταθεί.