Κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων δεν ανήκουν στην κατηγορία του δημοσίου υπαλλήλου αλλά του δημοσίου λειτουργού.
Δεν είναι λοιπόν δημόσιοι υπάλληλοι οι ακόλουθοι:
α) Οι δικαστικοί λειτουργοί
β) Οι στρατιωτικοί, δηλαδή οι μόνιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων, οι λιμενικοί καθώς και υπηρετούντες σε σώματα ασφαλείας, όπως οι αστυνομικοί.
γ) Οι λειτουργοί της εκκλησίας.
δ) Οι επίτιμοι λειτουργοί, οι οποίοι ασκούν τα καθήκοντα τους άμισθα, όπως για παράδειγμα ο Δήμαρχος, ο Πρόεδρος της Κοινότητας, τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου.
ε) Οι δημόσιοι λειτουργοί αν και υπηρετούν την πολιτεία. Στην κατηγορία των δημόσιων λειτουργών περιλαμβάνονται οι διδάσκοντες στα ΑΕΙ, καθώς και οι γιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ). Ανώτατοι Δημόσιοι λειτουργοί είναι και οι Υπουργοί.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του δημοσίου λειτουργού είναι το γεγονός ότι συνδέεται με χαλαρή σχέση εξάρτησης προς τις προϊστάμενες αρχές του, ότι διαθέτει ευχέρεια πρωτοβουλιών και επιλογών, καθώς και ότι στελεχώνει ανώτερες συνήθως βαθμίδες της πολιτειακής δομής, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις απολαμβάνει και προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.
Δημόσιος υπάλληλος από την άλλη είναι τα φυσικά πρόσωπα τα οποία συνδέονται με το κράτος και ασκούν δημόσια εξουσία με αμοιβή και έχει ευθύνη πειθαρχική, ποινική κι αστική!
Οι πειθαρχικές ποινές που μπορούν αν του επιβληθούν είναι οι ακόλουθες:
- Έγγραφη επίπληξη
- Πρόστιμο ίσο με τρίμηνες αποδοχές
- Αναστολή του δικαιώματος προαγωγής από 1 έτος έως 5 έτη
- Υποβιβασμός κατά ένα βαθμό
- Προσωρινή και οριστική παύση
Οι ποινικές αφορούν τα «εγκλήματα περι την υπηρεσίαν» και οι αστικές τις πράξεις οι παραλείψεις που προκαλούν ζημία στον διοικούμενο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου